top of page

Amateurarbitrage, de achilleshiel van fair play

  • Foto van schrijver: Fred
    Fred
  • 27 jan
  • 3 minuten om te lezen

Hockey stond vroeger bekend om zijn waarden van fair play en respect, maar ook deze sport ontsnapt niet aan organisatorische uitdagingen, vooral wat betreft het arbitreren van jeugdwedstrijden. De verplichting om bij elke wedstrijd twee scheidsrechters te hebben, is bedoeld om eerlijkheid en een goed verloop van het spel te waarborgen, maar stelt clubs vaak voor complexe situaties: een tekort aan kandidaten, wisselende kwaliteit en uiteenlopende interpretaties van de regels. Het is een situatie die terecht vragen oproept over hoe we de onpartijdigheid en de geest van de sport kunnen behouden. Bijna iedereen heeft wel eens een wedstrijd meegemaakt waarbij frustratie en groeiende woede de bovenhand kregen. 

Een crisis in het scheidsrechterbestand

Een van de grootste uitdagingen is vanzelfsprekend het gebrek aan beschikbare scheidsrechters. Clubs, die vaak wanhopig op zoek zijn naar vrijwilligers, doen geregeld een beroep op ouders of recreatieve spelers om deze cruciale rol in te vullen. Maar arbitreren vereist een grondige kennis van de spelregels, het vermogen om snel beslissingen te nemen en, bovenal, een onwrikbare neutraliteit. 


"Het vinden van scheidsrechters voor elke wedstrijd is een echte hoofdbreker. Soms moeten we op het laatste moment iemand aanduiden, met alle risico's van dien," klaagt een clubverantwoordelijke. 


Complexe regels en uiteenlopende interpretaties

Regels zijn nu eenmaal niet altijd even eenvoudig. De nuances rond stickovertredingen, obstructies of flickontvangsten kunnen leiden tot uiteenlopende interpretaties. Voor onervaren of beginnende scheidsrechters zijn zulke beslissingen vaak een bron van stress en fouten. Een ouder die net begint als scheidsrechter, deelt zijn ervaring:


"Het is zenuwslopend om een discutabele fase te moeten beoordelen terwijl de supporters van beide ploegen in je oren staan te schreeuwen." 


Deze gebrekkige kennis, in combinatie met de druk van het publiek, leidt soms tot tegenstrijdige beslissingen, wat de frustratie van spelers, coaches en supporters alleen maar vergroot. De spanning stijgt en het doel – plezier en sportiviteit – raakt steeds verder uit zicht. 


Wanneer onpartijdigheid in het gedrang komt

Een ander gevoelig punt is de onpartijdigheid van ouderlijke scheidsrechters. Hoe goed hun bedoelingen ook zijn, het blijft moeilijk om volledige neutraliteit te garanderen wanneer je eigen kind op het veld staat. Bewuste of onbewuste beslissingen kunnen een team bevoordelen of juist té streng zijn voor het team waarin hun kind speelt. 


"Ik heb wedstrijden gezien waarin een scheidsrechter-ouder consequent tegen zijn eigen zoon floot om elke schijn van partijdigheid te vermijden," vertelt een coach. "Maar dat benadeelt zowel het team als de scheidsrechter zelf." 


Dit soort situaties creëert onnodige spanningen en ondermijnt de serene en respectvolle sfeer die op het veld zou moeten heersen. 


De impact op jonge spelers

Helaas heeft dit tekort aan kwalitatieve arbitrage ook gevolgen voor de jonge spelers. Amateurscheidsrechters maken soms beslissingen die als onrechtvaardig worden ervaren, wat kinderen kan demotiveren en negatief gedrag op het veld kan uitlokken. Dat maakt het werk van de scheidsrechter nóg moeilijker. 


Bovendien, als scheidsrechters niet in staat zijn hun beslissingen goed uit te leggen, blijft de overdracht van kennis naar de jongere generatie achterwege. En als je uiteindelijk 15-jarige spelers rood van woede en met tranen in hun ogen het veld ziet verlaten na een wedstrijd, is het tijd om serieuze vragen te stellen. Dit zijn nog maar kinderen; zij zouden moeten genieten van de ervaring en leren van hun oudere generatie, niet lijden onder hun fouten. 


De federatie heeft een groot plan gelanceerd om deze problemen aan te pakken, maar zij kan niet in een handomdraai de mentaliteit van mensen veranderen. Ouders hebben hierin ook een belangrijke rol te spelen. Net zoals in het dagelijks leven brengen respect voor anderen en basisnormen van beleefdheid een gezondere sfeer. Misschien is het niet zo'n gek idee om daar alvast mee te beginnen.

Comments


bottom of page