Champagne, de Gents!

Deze divisie viert dit jaar haar 20-jarig bestaan. Het is een mooie gelegenheid om terug te blikken op de weg die de Gents de afgelopen twee decennia hebben afgelegd. De tijden waarin de Gents tijdens de rust de champagne lieten knallen, lijken verleden tijd. Maar is dat wel een verbetering?

Padel, de achilleshiel van de Gents-divisie.

Ondanks dat ze vaak nog het label van "nieuwe divisie" krijgen opgeplakt, vergeten we soms dat de Gents al in 2004 het levenslicht zagen, nu 20 jaar geleden dus. De divisie werd in het leven geroepen om spelers boven de 35 jaar de kans te geven in een minder fysiek format te spelen, met de nadruk op kameraadschap en spelplezier. Dit bleek een gouden formule en de Gents-divisie kende al snel groot succes. Het werd zelfs een vaste waarde in het Belgische hockey landschap. Tussen 2006 en 2019 groeide het aantal volwassen hockeyspelers veel sterker dan dat van de jeugd.

Incubator van hockeyprojecten

De Gents-divisie werd al snel populair bij vaders van jeugdspelers, die zin hadden om hetzelfde spel als hun kinderen te spelen, maar die niet zo’n trek hadden in de “zondagochtendploegen”. Zeker als je nog nooit gespeeld hebt, is het moeilijk om in zo’n groep te integreren, zeker wanneer er – zoals bij veel veteranenteams – niet getraind wordt.

De Gents-divisie werd dus een toevluchtsoord voor beginnende spelers ouder dan 35 jaar, die puur voor de lol spelen. Scheidsrechters zijn overbodig, fair play is de regel. Er zijn ook geen voordelen, want elke fout wordt stilgelegd, vandaar de gevleugelde uitspraak: "In de Gents zijn er geen voordelen!". De sfeer is gemoedelijk en tussen de twee wedstrijdjes van 30 minuten door wordt er vaak champagne gedronken om te toosten op onze geliefde sport. Na de match en de douche is het gebruikelijk om samen iets te eten, tot grote tevredenheid van de clubhuizen, die zo buiten het weekend ook hun keuken draaiende kunnen houden.

Deze ontspannen matchsfeer sloeg aan en al snel kwamen meer ervaren spelers de rangen van de Gents versterken. Sommige clubs hadden zelfs 5 of 6 teams, en de divisie breidde zich zelfs uit naar indoor hockey. Hierdoor konden sommige clubs de hoge kosten van winterhallen beter compenseren.

Deze instroom van nieuwe gezichten en ideeën bracht een ondernemende geest in het hockey, wat leidde tot allerlei initiatieven, zowel op als naast het veld.

Competitiedrang sluipt binnen

Toch lijkt die mooie opmars wat te stagneren, als we verschillende spelers en waarnemers mogen geloven. De organisatoren van de “Ligue d’Arsène”, nu al aan hun 10de editie toe, hebben dit ook opgemerkt. Deze competitie, verdeeld over twee divisies en minstens vier clubs, telt bijna honderd teams. "We zien voor het eerst dat hele teams stoppen", bevestigt Olivier Nailis. En dat is eigenlijk niet zo vreemd. De teams die in het begin zijn gestart, hebben nu meer dan 15 jaar hockeyervaring. De beginners willen zichzelf geen beginners meer noemen. Na al die jaren samen te spelen, word je fanatieker en stel je jezelf uitdagingen. De drang naar competitie is de divisie binnengeslopen, en daarmee ook de vraag naar scheidsrechters. Weg met de champagne, hallo energiedrankjes. Eerst de wedstrijd, dan de derde helft. Ter illustratie: de regels zijn veranderd. In plaats van twee wedstrijden van 30 minuten op maandagavond, wordt nu één wedstrijd in twee helften gespeeld.

Gevolg: er zijn meer teams die “voor de winst” spelen, en ook meer ervaren spelers doen mee. Maar met vakanties in het noorden en zuiden is de kalender moeilijker in te passen, waardoor er soms tot eind juni wordt gespeeld. De Gents zijn hongerig naar hockey, maar sommigen haken af door deze minder "gentlemen"-achtige sfeer.

Olivier heeft dit ook in zijn competitie gemerkt en het format moeten aanpassen. Zodra een team één "doorwinterde" hockeyer heeft, moet het in de categorie "expert" spelen. Zelfs in een competitie dat enkel bedoeld is om het seizoen met 4 of 5 speeldagen te verlengen, proberen sommige teams het verschil te maken door sterke spelers op te stellen. Dat jaagt andere teams weer weg.

En toen kwam er…padel

Waar gaan die teams heen? Net als in de meeste Europese landen is padel dé sport in opmars bij de 35-plussers in België. Toegankelijk, sociaal, interactief en met een zeer snelle leercurve. Padel is de laatste jaren letterlijk ontploft. Het trekt hele groepen aan, die gewoon hun afspraak op het hockeyveld verruilen voor een padelbaan, vaak zelfs zonder van locatie te veranderen. Twaalf spelers, drie velden, anderhalf uur spel op Racing, Gantoise of Léo. Afspraak maandag om 20u in korte broek zoals altijd, en om 22u30 in de bar. Eigenlijk verandert er niets, behalve het materiaal.

Zelfs dat begint te veranderen. Hockeymerken zoals Osaka en Yeko springen in op deze nieuwe trend en brengen nu padelrackets en -kleding op de markt.

Padeltoernooien en bedrijfsevents schieten als paddenstoelen uit de grond en overschaduwen zelfs het enorme succes van de... “Hockey Corporate”.

Als, in tegenstelling tot wat de Buggles zongen, de video de radio ster niet heeft gedood, laten we hopen dat padel niet de laatste adem van de trotse gentlemen en ladies van het Belgische hockey zal zijn.