“Dit is geen hockey”: een noodzakelijke boodschap

In een nieuwe video die werd gelanceerd vlak voor de nationale finales, zet de KBHB haar campagne “This is not hockey” verder. Met de stemmen van Charlotte Englebert en Nelson Onana roept de federatie de hockeywereld op om een verontrustende realiteit onder ogen te zien: de toenemende spanningen en ongepaste, soms ronduit zorgwekkende gedragingen op en rond het veld.

Een onrustwekkende vaststelling vraagt om educatie

De sfeer op en rond de hockeyvelden is duidelijk veranderd. Wat tot voor kort nog werd gezien als een reeks op zichzelf staande incidenten, wordt vandaag erkend als een breder fenomeen: meer wangedrag, herhaalde provocaties, scheldpartijen tussen spelers, buitensporige druk op scheidsrechters… Het Belgische hockey, dat lang bekendstond als een fairplay-sport, wordt geconfronteerd met ontsporingen die niet langer genegeerd kunnen worden.

Binnen of buiten de lijnen wordt een hockeystick juridisch beschouwd als een wapen als die doelbewust op een agressieve manier wordt gebruikt. Elke opzettelijke, gewelddadige actie met een stick kan dus zware gevolgen hebben. Volgens het Belgische recht kan een opzettelijke stickslag die een blessure veroorzaakt, strafrechtelijk vervolgd worden – net als elke aanval met een wapen. Het bewijst hoe belangrijk zelfbeheersing is. Hockey is geen uitlaatklep voor agressie: spelers moeten beseffen dat hun gedrag sportieve én juridische gevolgen kan hebben.

In zijn boek “Tu ne tueras point” (uitgegeven bij Fayard) analyseert de Franse criminoloog Alain Bauer hoe geweld stilletjes onze samenleving is binnengeslopen tot het haast een achtergrondmuziek is geworden. Het uit zich niet alleen in spectaculaire misdaden, maar ook in alledaagse, ‘banale’ vormen: onbeschoft gedrag, verbale agressie, psychologische druk.

Volgens Bauer is deze sfeer het resultaat van een normvervaging, een tanend respect voor autoriteit en verlies aan duidelijke grenzen. Net dat is wat we vandaag op de hockeyvelden zien: provocaties die als normaal doorgaan, scheldwoorden die worden weggewuifd, scheidsrechters die steeds minder respect krijgen. Niet alleen de harde stickslag is een probleem, maar vooral het sluipend vervagen van de grenzen tussen spelplezier en geoorloofde agressie.

Een campagne met inhoud

In dat klimaat verschijnt dus de nieuwste video van de “This is not hockey”-campagne van de Koninklijke Belgische Hockey Bond. Geen spectaculaire stunt, maar een weloverwogen sensibiliseringscampagne. De boodschap is duidelijk: herinner ons eraan wat hockey hoort te zijn – en wat het te vaak niet meer is.

De boodschap wordt gedragen door Charlotte Englebert (Red Panthers) en Nelson Onana (Red Lions), twee boegbeelden van het Belgische hockey. Met nuchterheid en overtuiging brengen ze onder de aandacht wat steeds vaker voorkomt: provocaties, beledigingen, agressieve gebaren, verbaal geweld, gebrek aan respect. Gedrag dat sommigen misschien gewoon vinden, maar dat het sportieve klimaat – zeker voor jongeren – aantast.

Englebert en Onana: geloofwaardige gezichten

Door Charlotte Englebert en Nelson Onana naar voren te schuiven, kiest de federatie voor herkenbaarheid en voorbeeldfunctie. Zij spreken niet als buitenstaanders, maar als betrokken spelers. Hun geloofwaardigheid maakt de boodschap krachtig: ze hebben het gezien, meegemaakt of gehoord – en ze weigeren het te normaliseren.

De toon van de video is rustig maar beslist. “Dit is geen hockey”, zeggen ze recht in de camera. Een eenvoudige zin, die toch een duidelijke grens trekt. En een uitnodiging aan iedereen – speler, coach, ouder, official – om na te denken over zijn of haar verantwoordelijkheid voor de sfeer op en rond het veld.

Het is geen aanval op één groep of persoon. Het is een oproep om opnieuw het echte spelplezier te vinden, en samen te herdefiniëren wat hockey is – en vooral wat het nooit mag worden.

Samen het kader herstellen

De timing van deze boodschap, net voor de finales van de Carlsberg 0.0 Hockey League, is niet toevallig. Tijdens het hoogtepunt van het seizoen herinnert de KBHB eraan dat prestaties nooit ten koste mogen gaan van respect.

De bond beweert niet dat één video het probleem zal oplossen. Maar het is een begin: een duidelijk kader, én concrete tools voor clubs om de boodschap intern uit te dragen. Affiches, educatieve sessies, campagnes op sociale media – het hele plaatje is er. Nu is het aan iedereen om het vast te pakken.

Er is nog tijd om het tij te keren. Het Belgische hockey beschikt over de middelen én de waarden om dat te doen. Op voorwaarde dat we blijven kijken – en samen blijven zeggen: “Dit is geen hockey.”