Gantoise op het dak van Europa

Tegen Bloemendaal, zesvoudig Europees kampioen, bleef La Gantoise ijzig kalm. Beter nog: ze speelden hen helemaal zoek. In een intense finale wonnen de mannen van Pascal Kina met 5-2 dankzij een prestatie die even solide als klinisch was – achterin hermetisch, voorin dodelijk efficiënt. Gekleed in hun inmiddels iconische roze shirt, toonden de Gentenaars een indrukwekkende maturiteit om de Nederlanders van Michel van den Heuvel opzij te zetten. Hoe slaagde de beste Belgische club van het moment erin om zijn stempel te drukken en de Europese troon te veroveren? Terugblik op een historische finale.

Vanaf de eerste minuut legden de Belgen hun spel op. Een agressieve start – zoals tegen Rotterdam – waarna ze zich slim terugplooiden om de druk op te vangen. Bloemendaal nam het balbezit, domineerde zelfs, maar botste meteen op een perfect georganiseerd Gents blok. Jamie Carr, de keeper, hield alles tegen. Geen paniek bij de Roze Brigade. Ze verdedigden met het mes tussen de tanden en loerden op de counter. Bloemendaal beukte op het Belgische blok, bombardeerde de cirkel met loeiharde schoten van dichtbij, een haast brute strategie om hen aan het wankelen te brengen. Maar de Gentenaars – stick plat, ogen scherp – hielden stand.

Eind eerste kwart: nog steeds 0-0, maar de toon was gezet. Bloemendaal valt aan, La Gantoise incasseert… en wacht op het juiste moment.

Dat moment komt drie minuten voor de rust. Twee opeenvolgende strafcorners. Alexander Hendrickx zet zich klaar. De eerste wordt gekeerd. Maar bij de tweede aarzelt hij niet: boem, raak. La Gantoise slaat als eerste toe. 0-1. Kina’s plan loopt als een trein.

Na de pauze probeert Bloemendaal het tempo op te drijven. Kans na kans, maar Jamie Carr blijft een onwrikbare muur. De Australiër Ephraums mikt nipt naast. De Nederlanders voelen dat ze moeten toeslaan om aansluiting te vinden. Maar daar denkt La Gantoise anders over. In de 38ste minuut – op een rebound in de cirkel – straft Guillaume Hellin genadeloos af: 0-2. De Nederlandse keeper ligt nog op de grond na zijn eerste redding, Hellin twijfelt niet.

Bloemendaal probeert meteen te reageren, haalt een nieuwe strafcorner binnen. Maar opnieuw: de Gentse verdediging staat pal.

Dan plots: Zach Wallace. Hij duikt op voor Hendrickx en tikt binnen. 1-2 in de 44ste minuut. De hoop keert terug bij de Nederlanders. Alles lijkt open voor een zinderend laatste kwart... of toch niet?

Een wonder in de laatste seconde

Met nog 9 seconden op de klok krijgt Etienne Tynevez een verre scoop in de cirkel. Perfecte controle, hij haalt uit. Nog 5 seconden. Zijn schot wordt afgeweerd, maar belandt in de stick van Roman Duvekot. We zijn 2 seconden verder. Duvekot dribbelt links, verliest bijna zijn evenwicht, maar centreert toch naar de tweede paal. Minder dan 1 seconde op de klok.

Tynevez – alweer hij – duikt op. Helemaal alleen. Hij tikt de bal binnen. En op datzelfde moment klinkt de buzzer.

Doelpunt? Geen doelpunt? Het stadion houdt de adem in. Alle ogen op het scherm. De VAR zoekt tot in het kleinste detail: controle, pas, afwerking… En dan: de beslissing valt. De scheidsrechter wijst naar het midden. Doelpunt goedgekeurd. 1-3.

Het Nederlandse elan wordt abrupt afgebroken. La Gantoise heeft net toegeslagen op het meest pijnlijke moment. Bloemendaal probeert zich nog te herpakken tijdens de korte pauze, maar tevergeefs. Nauwelijks begint het vierde kwart of ze moeten alweer een strafcorner verdedigen.

Hendrickx komt weer opzetten. Zelfverzekerd. Koelbloedig. 1-4 in minuut 46. Twee goals op een dodelijk moment. Het verdict nadert.

Een Hollands schip in zwaar weer

Het schip uit Bloemendaal kraakt. Maar Bloemendaal blijft Bloemendaal. Trots als ze zijn, geven ze zich niet zomaar gewonnen. Warmerdam scoort nog de 2-4, een flakkerend vonkje hoop. De tijd lijkt stil te staan. Dan krijgt Bloemendaal een strafbal. De uitgelezen kans om weer in de wedstrijd te komen… maar Marc Miralles bezwijkt onder de druk. Hij mikt naast. Carr moet zelfs niet ingrijpen.

Even later scoort Ephraums, het stadion juicht… maar de goal wordt afgekeurd na videobeoordeling, zonder duidelijke reden. Alles lijkt in de sterren geschreven voor La Gantoise.

En als kers op de taart is het opnieuw Hendrickx die de wedstrijd definitief beslist. Een laatste strafcorner, in een leeg doel – de Nederlandse keeper was ondertussen vervangen door een extra veldspeler. Hat-trick voor Hendrickx. 2-5. Het verhaal is compleet. La Gantoise is Europees kampioen.

Met een collectief meesterwerk – tactisch sterk, verdedigend briljant – troefde de Belgische ploeg een van de grootste namen uit de hockeywereld af.

België pakt zijn tweede EHL-titel, na de Waterloo Ducks in 2019. En La Gantoise mag zich voortaan Europees kampioen noemen.