ONDER DE LOEP : Daring – Braxgata: Brax doet wat moet, maar stelt niet gerust

Afgelopen weekend trok Braxgata naar het veld van Daring voor een duel dat op papier al snel eenrichtingsverkeer beloofde. Zoals zo vaak dit seizoen lijken de verschillen tussen de top en de kelder van het klassement niet kleiner geworden. De ene doelpuntenkermis volgt de andere op, en de kloof tussen de play-off-kandidaten en de degradatiekandidaten is overduidelijk.

Aan de ene kant: Daring, al zeker van degradatie uit de Eredivisie. Aan de andere kant: een Braxgata dat buitenshuis nog steeds ongeslagen was, en met één duidelijke missie naar Molenbeek kwam: zich verzekeren van een plaats in de play-offs.

En missie geslaagd, dat zeker – Brax won met 0-2. Alleen: de manier waarop laat wat te wensen over. Ze hadden het overwicht, maar zonder scherpte. Ze speelden serieus, maar zonder overtuiging. Braxgatabloeddruk: verhoogd.

Een droomstart van Luypaert

De wedstrijd begint met vuurwerk. Luypaert neemt meteen zijn verantwoordelijkheid, en jaagt een loepzuivere flick recht het midden van de cirkel in richting spits. Perfecte controle, de Daring-verdediger wordt in snelheid genomen, kick: eerste strafcorner voor Brax.

Bij de uitvoering schuift Luypaert links mee met de push-out, legt dan plots naar rechts af en ramt een verrassende slap op doel. De Molenbeekse goalie is kansloos. Na een paar minuten: 0-1. Brax op schema.

Met de andere uitslagen van het weekend in het achterhoofd weet Brax dat elk slippertje fataal kan zijn voor de top 4-ambities. Maar de helderheid van die beginfase verdampt sneller dan verwacht.

Brax vertraagt, Daring toont tanden

Want hoewel Brax de controle lijkt te behouden, kantelt de match in een richting die niemand zag aankomen.

Slordigheden stapelen zich op. Een simpele pass naar de rechterflank wordt onbegrijpelijk slecht gecontroleerd – zonder enige druk. Opbouw zonder overtuiging, aanval zonder punch. Brax behoudt de bal, maar het mist aan tempo en verticaliteit. En Daring? Dat speelt bevrijd.

Molenbeek zet hoog druk, recupereert, durft. En nauwelijks twee minuten na het openingsdoelpunt zetten de mannen van Manu Brunet een fraaie aanval op: terug naar het centrum, een diagonale flick richting een vrijstaande aanvaller, versnelling langs de baseline – Daring dwingt z’n eerste strafcorner af. De variant is creatief, het schot goed gemikt... maar Pirmin Blaak houdt het hoofd koel en redt zonder al te veel moeite.

Langs de rand van de afgrond… maar net niet erin

De tijd tikt verder, zonder dat het spelbeeld echt verandert. Brax slaagt er maar niet in de match dood te maken, en Daring begint te geloven in een stunt.

Met nog veertien minuten op de klok volgt een nieuwe waarschuwing: een flick vanaf links bereikt een Brusselse speler die moederziel alleen staat in het centrum – opnieuw een strafcorner. De eerste poging mislukt half, maar levert een tweede op... die vervolgens slecht wordt gecontroleerd. Het schot? Naast. Brax komt ermee weg – nipt.

Luypaert doet het weer, Brax maakt het af

En dan plots, alsof iemand op de knop "versnellen" heeft gedrukt, toont Brax zich eindelijk efficiënt. En opnieuw staat Luypaert aan de basis. Op de uitbraak na die twee Brusselse strafcorners jaagt hij een flick die door twee Brusselse linies snijdt. De bal wordt razendsnel meegenomen, en de middenvelder van Daring laat zijn man lopen: open veld voor de Antwerpse spits.

Wat volgt is textbook hockey: een perfecte 2 tegen 1, een een-tweetje en... goal. 0-2. Klaar. En vooral: het ticket voor de play-offs 2024-2025 is binnen.

Conclusie: Brax doet wat moet, maar stelt niet gerust

Met deze zege verzekert Braxgata zich van een plaats bij de laatste vier. Maar echt geruststellend was het niet.

Het team staat stevig in grote lijnen, maar mist ritme, scherpte en concentratie. Tegen de grote jongens in de play-offs zal het niveau de hoogte in moeten, anders wordt het moeilijk.

Daring verlaat het hoogste niveau met opgeheven hoofd. Vechtend, zoals het hoort.