ONDER DE LOEP : Gantoise vs Racing

7-1. Een zware score. Bijna wreed. En toch…

Toch weerspiegelt ze vrij accuraat de klinische demonstratie die La Gantoise zondag tegen Racing gaf. Een soort elegante stoomwals, die zich nooit opjaagt, haar tijd neemt, haar spel installeert… en uiteindelijk alles verplettert wat op haar pad ligt.

Vanaf de eerste minuten is het duidelijk wat Gent komt doen: het spel controleren — op hún manier. Het pressingspel is hoog, georganiseerd, met een heel specifiek doel: de as dichtzetten en Racing dwingen om via de zijkanten op te bouwen.

En daar klapt de val dicht. Zodra de eerste zijwaartse pass vertrekt, duikt er al een blauw-witte speler op. Je ziet dat Gent zwaar inzet op 1-tegen-1-verdediging: élke speler lijkt in staat om de bal te recupereren in de middenzone. La Gantoise wil de bal, en laat dat ook zien. De agressie is constant, maar slim: komt er een fout, dan wijken ze even… en beginnen opnieuw.

Zelfde filosofie rond de cirkel: ruimte dichtzetten, de tegenstander wurgen, bal veroveren en meteen omschakelen.

En het is net op zo’n snelle balverovering dat de openingstreffer valt. Een actie in het juiste tempo: balcirculatie naar rechts, het Racing-blok trekt mee, waardoor het centrum vrijkomt. Infiltratie, PC afgedwongen… Hendrickx werkt af. 1-0.

Racing spartelt tegen… even. Op dat moment verwacht je dat Gent vlotjes zal uitlopen. Maar de Brusselaars buigen zonder te breken — en prikken zelfs terug: 1-1. Charlier, in de cirkel, flitst voorbij zijn man en rondt een knappe collectieve aanval af.

Maar paradoxaal genoeg, blazen de Brusselaars het vuur niet aan… ze blussen het. Racing komt in de volgende tien minuten nog maar één keer in de cirkel. Gent blijft intussen geduldig, systematisch. Vier opeenvolgende strafcorners volgen, tot er uiteindelijk een stroke wordt gefloten. Hendrickx again. 2-1 bij de rust.

Een gevoel van controle… voor de storm losbarst

Het derde kwart begint zoals het tweede eindigde: twee goed georganiseerde blokken, een Racing dat stand probeert te houden, en een La Gantoise die blijft drukken, zonder al te forceren. Op dat moment denkt niemand aan een 7-1.

En toch voel je het: Gent heeft het matchplan onder controle. Ook zonder heel veel kansen te creëren, ademt het dominantie uit. Bij Racing komt aanvallend enkel Charlier in beeld.

En dan, zonder aankondiging, gaat het tempo plots omhoog. De balcirculatie versnelt, de loopacties nemen toe. Racing, dat zolang kranig standhield, kraakt helemaal.

3-1, 4-1, 5-1, 6-1, 7-1. Game, set & match.

Geen wedstrijd meer, maar een les. Een ploeg die beslist, op haar eigen moment, om het gaspedaal in te duwen en haar tegenstander onderuit te halen.

Gent blijft alleen aan kop

Met deze overwinning zet La Gantoise haar eenzame mars verder aan de top van het klassement. Ver boven het gevecht dat woedt om de drie overige play-offplekken.

Léopold, nochtans in goeie vorm, liep vast tegen Herakles. Braxgata — trouw aan zijn reputatie van stevig maar frustrerend — speelt intussen al voor de zesde keer op rij gelijk, dit keer tegen een Dragons dat nog zoekende is.

Watducks herstelde zich goed na de tik die het kreeg van Léo: een geruststellende overwinning tegen Uccle Sport, en een terugkeer in de top 4 — al blijft het zoeken naar regelmaat.

En dan is er nog Orée. Week na week groeit het vertrouwen. De overwinning in en tegen Namen was overtuigend. De mannen van Vanasch staan nu op slechts twee puntjes van de top 4. Een ploeg in de schaduw, vol vertrouwen… en als de lijn zich doorzet, wel eens de rol van spelbreker zou kunnen spelen tegen de gevestigde waarden.