ONDER DE LOEP : Gantoise vs WatDucks

De heenmatch eindigde op 2-2 op het veld van de Watducks, in een heruitgave van de finale van vorig seizoen. Zoals zo vaak kon La Gantoise rekenen op de trefzekerheid van Hendrickx en de flitsen van snelheidsduivel Guillaume Hellin. Aan Waalse kant zette Domene de toon met twee doelpunten, waardoor de Brabanders hoopvol naar Gent trokken voor een spannend weerzien. Alles zou beslist worden op Gentse bodem, in een geladen sfeer die de ambities van beide teams perfect weerspiegelde.

Vanaf de eerste seconden voelde je: dit wordt er eentje van details, van fragiele evenwichten, van momenten waarop je noch te hard, noch te laks mag spelen. Beide ploegen kennen elkaar door en door. Ze lijken zelfs op elkaar: een duidelijke structuur, hoog pressingwerk, en een gedeelde wil om te domineren in plaats van te ondergaan. In het eerste kwartier regeert de voorzichtigheid. De bal gaat vlot rond, de blokken blijven compact.

Beide teams tasten af: ritme, ruimtes, intenties. Gent kiest opnieuw voor het gekende pressingsysteem, waarbij twee spitsen het veld in twee snijden, geholpen door wingers die de flanken dichtzetten. De druk bouwt zich op als een L-vormig deksel dat steeds hoger op het veld sluit, met als doel elke lange uitbraak te smoren. Hendrickx, laag gepositioneerd, leest het spel en snijdt de lijnen af, met bijzondere aandacht voor de infiltraties van Willems.

Wadu kiest voor een andere, maar niet minder gedurfde aanpak: een driemanslijn die klaarstaat om toe te happen bij de minste foute pass. Gent wordt naar de flanken geduwd. Wegnez schuift op om het centrum af te grendelen, terwijl de middenvelders uit hun schulp komen om het tempo langs de zijkanten te breken en het blok tijd te geven om te herschikken.

Maar in dit schaakspel van anticipatie is het Gent dat als eerste toeslaat, twee minuten voor het einde van het eerste kwart. Een listig aangespeelde bal aan de cirkelrand, een iets te gretige verdedigende tussenkomst, en de Gentenaren forceren terecht een strafcorner. Hendrickx komt opzetten. De fase loopt niet vlekkeloos, maar hij draait zich snel en slaat in de draai een backhand richting doel. Geen toonbeeld van techniek, maar voldoende krachtig om Simon Vandenbroucke voor het eerst te verschalken. 1-0 voor La Gantoise.

Het tweede kwart begint in hetzelfde tempo. Gent staat nu op voorsprong en kiest er bewust voor om de bal minder aan te raken. Ze zakken terug, zonder de organisatie te verliezen, en laten de Watducks komen: dribbelen, draaien, zoeken. Maar er komt geen doorkomen aan. Het blauw-witte blok houdt stand. Ondanks enkele mooie combinaties van de bezoekers geraakt de bal amper tot in de cirkel.

De enige echte kans voor rust komt nog van Hellin, met een loeier van een volley, maar Vandenbroucke redt puik. Wadu leeft nog, maar voelt de ruimte steeds kleiner worden.

Na de pauze hebben beide ploegen nog brandstof in de tank. Gent trekt het initiatief wat meer naar zich toe, om duidelijk te maken dat ze niet alleen willen verdedigen. De Brabanders moeten aan beide kanten waakzaam blijven. De intensiteit stijgt, de supporters roeren zich, en de duels worden potiger. De frustratie stijgt, zeker wanneer een schijnbaar legitiem doelpunt van Wadu wordt afgekeurd. De reactie volgt snel: Tommy Willems krijgt in zijn ongenoegen een groene kaart aangesmeerd. Met tien tegen elf wankelt de balans. Gent ruikt zijn kans. Een snelle aanval over links, een slimme cross, een actie aan de flank… en opnieuw een strafcorner. Deze keer is de uitvoering scherp. Hendrickx twijfelt niet en ramt de bal recht door het midden in doel. 2-0. De kloof is geslagen.

Met nog ruim zes minuten te spelen in het derde kwart staat Wadu met de rug tegen de muur. Eén doelpunt maken was al lastig, nu moeten het er twee zijn. Toch vinden de Brabanders de veerkracht om opnieuw in de match te komen. In het vierde kwart is het Victor Wegnez die het heft in handen neemt. Hij draait zich vrij in het middenveld, snijdt door de linies, en zet zijn team in beweging. Louis Depelsenaire wordt aangespeeld op de rechterflank. Na wat geharrewar belandt de bal opnieuw in de stick van Malherbe, die Carr tot een redding dwingt. Maar de rebound wordt slecht verwerkt, en Depelsenaire is goed gevolgd. Hij tikt binnen: 2-1. De match leeft op.

De laatste tien minuten zijn nagelbijtend spannend. Wadu duwt, gedragen door een weergaloze Wegnez, die overal lijkt op te duiken. Gent zakt in, incasseert, loert op de counter, en probeert de ruimtes te benutten die de Watducks noodgedwongen laten vallen. Kansen aan beide kanten, Gent lijkt zelfs de 3-1 te maken, maar het doelpunt wordt afgekeurd. En dan, met minder dan een minuut op de klok, krijgt Maxime Van Oost nog een ultieme strafcorner: hoop op de gelijkmaker. Maar de Gentse uitloper is scherp, de fase perfect uitgevoerd. Wadu komt niet meer langszij. En wanneer het eindsignaal klinkt, mag La Gantoise de armen in de lucht steken.

Ze stoten voor het derde jaar op rij door naar de finale. Daar wacht Leopold, dat ondanks een nederlaag in de terugmatch Braxgata kon uitschakelen. Voor Wadu en Brax rest de troostfinale… en de strijd om het laatste EHL-ticket.