Tijd voor thee? Tijd voor hockey.
- Loïc
- 13 apr
- 4 minuten om te lezen
In Engeland is hockey veel meer dan een sport: het is een stevig verankerde traditie binnen het onderwijs. Van prestigieuze kostscholen tot topuniversiteiten vormt het hockeyen generaties van speelsters en spelers binnen een gestructureerde, veeleisende en inspirerende context. Een echte cultuur op zich, die je als jonge Belg zelfs een zomer lang kunt komen opsnuiven tijdens een sportieve taalstage.

Het hedendaagse veldhockey ontstond in de 19e eeuw op de zogenaamde public schools in Groot-Brittannië – prestigieuze privéscholen zoals Eton, Harrow, Charterhouse of Rugby. Elke school had toen haar eigen spelregels – sommige leken meer op voetbal, andere eerder op rugby of hockey.
Uit die sportieve chaos groeide geleidelijk een gestructureerde sport. De club van Blackheath, opgericht rond 1850, wordt vaak genoemd als een van de oudste moderne hockeyclubs. Die club speelde een sleutelrol in het vastleggen van de eerste officiële spelregels.

Het team van Blackheath in 1894
In 1886 kwam er een kantelmoment met de oprichting van de Hockey Association in Londen. Eindelijk werden er uniforme regels ingevoerd, een competitieprogramma opgesteld en begon de sport zich te verspreiden naar universiteiten, industriesteden en overal binnen het Britse Rijk.
Al snel bloeide ook het vrouwenhockey op: in 1895 werd de All England Women's Hockey Association opgericht – een van de eerste vrouwelijke sportbonden ter wereld. Engeland speelde dus al vroeg een pioniersrol in de ontwikkeling van vrouwenhockey.
Hockey en kostschool: een diepgewortelde traditie
Wat in de 19e eeuw begon als een gestructureerde sport binnen Britse scholen, blijft tot op vandaag springlevend – zeker in de independent schools, de vaak eeuwenoude privéscholen die deze traditie met passie in ere houden. Voor heel wat leerlingen is hockey geen vrijblijvende buitenschoolse activiteit, maar een essentieel onderdeel van hun schoolidentiteit.
Trainingen structureren de week, interschoolse wedstrijden leiden tot vurige confrontaties – soms met een rivaliteit die aan rugby doet denken – en de zaterdagsmatchen zijn evenzeer sociale als sportieve evenementen. Elke school heeft haar kleuren, haar lied, haar eigen speelstijl. Men spreekt van "fixtures", "1st XI" en "head coaches" alsof het om profclubs gaat. Bij zowel jongens als meisjes is hockey hét najaarsspel bij uitstek.
Bepaalde scholen staan zelfs bekend als echte kweekvijvers voor talent: Wellington College, Millfield, Repton, Oakham of Surbiton High, om er maar enkele te noemen. Deze instellingen leveren steevast spelers aan de nationale jeugdselecties van de England Hockey Federation, en hun sportinfrastructuur doet niet onder voor die van een eersteklasseclub.
Universitair hockey: competitie op niveau
Na de middelbare school blijft het hockeycircuit zeer goed gestructureerd in het Verenigd Koninkrijk, met de BUCS League (British Universities and Colleges Sport) als belangrijkste competitieplatform. Deze organisatie beheert het interuniversitaire hockey over het hele land, met meerdere divisies en wekelijkse wedstrijden.

Universiteiten zoals Loughborough, Durham, Nottingham en Exeter worden gezien als absolute toppers — en nemen het moeiteloos op tegen nationale topclubs. Voor student-atleten bieden de BUCS-jaren een dubbele uitdaging: academisch uitblinken en tegelijk bijna semiprofessioneel presteren op het veld.
Sommige studenten combineren hun universiteitsteam met een club in de National League, waardoor ze in het elitecircuit actief blijven. Zo kan je studenten op woensdag hun universiteit vertegenwoordigen, en op zaterdag hun club. Die dubbele affiliatie versterkt de band tussen academische cultuur en sportieve ambitie.
In Loughborough bijvoorbeeld, draait het schema bijna als een professioneel programma. Het Men's Performance Hockey-programma van de Loughborough Students Hockey Club is daar een perfect voorbeeld van:
1-op-1 meetings met de Head Coach
3 teamtrainingen per week
2 individuele techniektrainingen
2 wedstrijden (BUCS op woensdag, National League in het weekend)
Kracht- en fysieke voorbereiding
Groepsanalyse van videobeelden
Massages en herstelsessies
Voedingsadvies en opvolging
Die doorgedreven organisatie weerspiegelt de ambitie: complete spelers vormen zonder de academische lat te verlagen.
Zin in een Engelse hockeyduik? Het kan.
Voor Belgische jongeren met een passie voor hockey is het perfect mogelijk om de typische "Harry Potter"-sfeer van een Engelse kostschool zelf te ervaren. Heel wat Britse instellingen organiseren stages waarbij toptrainingen gecombineerd worden met Engelse taallessen — meestal tijdens de zomer- of herfstvakantie.
Stel je voor: een campus met perfect gemaaide gazons, bakstenen gebouwen uit een ander tijdperk, een strak gestreken uniform, een stevig Engels ontbijt in een eetzaal die zo uit een roman komt, gevolgd door hockeytrainingen op gras, Engelse les in kleine groepjes en een klassieke tea time voordat je weer de stick oppakt. We overdrijven misschien een tikkeltje… maar dromen mag, toch?

Een van die programma’s zijn de Nike Hockey Camps. Gericht op jongeren tussen 11 en 17 jaar, bieden ze een totaalervaring in scholen zoals Radley College, nabij Oxford. Er zijn twee formules:
● Total Hockey: 24 uur training en wedstrijden per week, aangevuld met 8 uur gespecialiseerde workshops.
● Hockey + Engels: 24 uur hockeytraining gecombineerd met 13 uur Engelse les per week.
Alles wordt aangevuld met culturele uitstappen, avondactiviteiten en permanente begeleiding, voor een echte onderdompeling in het Britse kostschoolleven.
Deze verblijven zijn een unieke kans om zowel sportief als taalkundig te groeien.
→ Wel belangrijk om te weten: zo’n oversteek met stick en sporttas heeft een prijskaartje. Reken op ongeveer £1.950 voor 6 nachten en £3.900 voor 13 nachten voor het Nike Hockey Camp.
Comments