Tussen mode en interieurdesign, sport in het algemeen en hockey in het bijzonder: zou ook de sportwereld niet wat meer tweedehands moeten omarmen? Met baanbrekende initiatieven en culturele barrières rijst de vraag: kan de circulaire economie onze sportkledij en -uitrusting veroveren?

Tweedehands is hipper dan ooit. In een tijd waarin consumenten bewuster omgaan met ecologische uitdagingen en inflatie ons dwingt om twee keer na te denken voor elke aankoop, wint hergebruik terrein. Apps zoals Vinted bewijzen dat het niet alleen draait om je kast op te ruimen, maar ook om koopjes te scoren of zelfs een business te starten. In de interieurwereld heeft vintage de oude buffetkasten en tweedehands lampen weer populair gemaakt. Maar in de sport, en specifiek in hockey, blijft tweedehands nog achter, terwijl er enorm veel potentieel is.
Een sport vol accessoires, ideaal voor tweede hands
Waar sommige sporten zoals rugby of voetbal de uitrusting zwaar op de proef stellen door intens contact en slidings, biedt hockey een ideaal kader voor het doorverkopen van uitrusting. Hockeykledij slijt minder snel, en accessoires zoals sticks of scheenbeschermers kunnen makkelijk een tweede ronde meegaan. Waarom geen shirt of short doorgeven aan een jongere speler die net begint? Voor ouders, die vaak zuchten over hoe snel hun kinderen uit hun kleren groeien, klinkt dit als muziek in de oren. Toch houden bepaalde misverstanden en culturele gewoonten dit tegen.
Eén hardnekkige mythe is dat de naam en het rugnummer van het kind op het shirt gedrukt moeten staan. Dit is echter alleen verplicht voor spelers vanaf U14 en hoger, en bij elitetornooien. Voor alle andere niveaus is een anoniem shirt volledig toegestaan. Daarnaast zijn er de zogenaamd “officiële” tenues, die families soms ontmoedigen om voor tweedehands te kiezen. Maar wie de reglementen van hockeyclubs goed doorneemt, merkt dat hier vaak geen echte beperkingen gelden.
Initiatieven en een nieuw platform
Ondanks de culturele terughoudendheid ontstaan er toch oplossingen. Decathlon biedt bijvoorbeeld een "buy-back"-systeem aan, waarmee klanten ongebruikte of goed onderhouden sportuitrusting kunnen terugverkopen in ruil voor waardebonnen. Hoewel dit systeem nog niet massaal door hockeypeelers wordt gebruikt, kan een lokaal initiatief zoals EKWIP hier verandering in brengen.

EKWIP, opgericht door drie enthousiaste amateursporters – Arnaud, Nicolas en Grégoire (alle drie voormalige hockey spelers) – speelt in op een opvallende vaststelling: Belgische huishoudens hebben gemiddeld 164 euro aan ongebruikt sportmateriaal liggen. Voor regelmatige sporters loopt dit zelfs op tot 210 euro. Met 4,7 miljoen huishoudens in België vertegenwoordigt dit een totale waarde van bijna 800 miljoen euro aan sportuitrusting die stof ligt te vergaren in kasten, zolders of kelders. Veel mensen weten echter niet hoe ze dit effectief kunnen doorverkopen.

EKWIP biedt een totaaloplossing: kwaliteitscontrole (via foto) van de aangeboden artikelen, veilige betalingssystemen en een vlotte logistiek voor leveringen. In slechts zes maanden tijd heeft het platform een breed aanbod opgebouwd in verschillende sporten, waaronder hockey: sticks, schoenen, tassen en handschoenen zijn beschikbaar aan lage prijzen. Naast tweedehandsartikelen worden ook nieuwe items aangeboden met kortingen tot 50% het hele jaar door.
Voor families is de financiële besparing aanzienlijk, maar het ecologische argument is minstens even belangrijk: door spullen of overstock een tweede leven te geven, voorkomen we tonnen afval.
Een wereld van mogelijkheden
Neem nu de meest vergeten items in hockey: scheenbeschermers of handschoenen. Samen met bitjes zijn dit spullen die ouders tot drie keer per jaar opnieuw moeten kopen. Voor een paar euro tweedehands scheenbeschermers scoren voor een vergeetachtig kind? Dat is een gouden vondst.
Veel clubs zijn zich bewust van deze situatie en hebben op hun Facebookpagina’s gelijkaardige "interne" initiatieven rond ruilen en verkopen van tweedehandsmateriaal. Maar vaak ontbreekt het hen aan tijd om deze te onderhouden of te activeren. Dit is dus een mooie manier om hun leden een eenvoudige en voor iedereen toegankelijke mobiele oplossing aan te bieden.
Met platforms zoals EKWIP en meer initiatieven in het vooruitzicht kan hockey duurzamer en circulairder worden. En geef toe, dat kan onze sport alleen maar ten goede komen. Maar het vergt een mentaliteitsverandering: ouders, clubs en spelers moeten dit model omarmen en er een gewoonte van maken. Wanneer zullen onze shirts meerdere verhalen vertellen en stoppen onze kelders met dienst te doen als musea voor vergeten materiaal?
Comments