Je eigen kinderen coachen

Coach worden van een jeugdteam is zowel een opwindende als veeleisende ervaring. Wanneer je je eigen kinderen coacht, kan het avontuur nog complexer worden. Hockey, met zijn specifieke regels en tactische eisen, biedt een boeiend kader, maar kan ook voor de nodige frustraties zorgen. Als ouder-coach moet je verschillende rollen combineren: die van mentor en zorgzame ouder, terwijl je soms moeilijke concepten probeert over te brengen aan jonge spelers.

De vreugde van het zien groeien van je kind

Het grootste geluk voor een ouder-coach is het zien van je kind dat opbloeit in de sport waar het van houdt, van die eerste onzekere slagen tot de eerste beslissende acties. Elk klein succes, elke verbetering in het beheersen van de stick of het begrijpen van de regels, wordt een bron van immense trots. Niet alleen ben je getuige van zijn of haar inspanningen, je bent ook actief betrokken bij de ontwikkeling. Deze momenten samen delen kan de familierelatie versterken, mits het op een positieve en ondersteunende manier gebeurt.

Frustraties en uitdagingen

Toch is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Hockey is een veeleisende sport met soms ingewikkelde regels voor jonge geesten. Tussen kiks, backsticks, vrije slagen, lange corners en andere subtiliteiten door, kan het een uitdaging zijn om een duidelijk begrip over te brengen aan kinderen die vooral gefocust zijn op het plezier van het spel.

De coach komt dan ook vaak in een delicate positie terecht. Hoe leg je een groep uitgelaten kinderen rustig uit dat ze zich op een bepaalde manier op het veld moeten positioneren, afstanden moeten respecteren, of hun stick niet te hoog mogen heffen? Het constant herhalen van instructies kan snel frustrerend worden, zeker omdat elk kind op zijn eigen tempo vooruitgang boekt. Kinderen, vaak ongeduldig, rennen liever achter de bal aan dan dat ze luisteren naar de gedetailleerde aanwijzingen van de coach – iets wat veel coaches ongetwijfeld zullen herkennen.

Gezag en zorgzaamheid

Een andere, niet onbelangrijke uitdaging ligt in het omgaan met emoties. Het kan moeilijk zijn om een legitiem gezag over je eigen kind te behouden en tegelijkertijd een zorgzame houding aan te nemen. De blik van een kind dat de druk of ongeduld van zijn ouder voelt, kan verward raken. Je wil dat je kind succesvol is, dat het vooruitgang boekt, maar je moet er ook voor waken dat je niet te veeleisend bent en teveel druk legt. Het vinden van deze balans is een kunst die je moet leren, en het vergt tijd.

Een gedeelde leerschool

Uiteindelijk is het coachen van kinderen een rijke en gedeelde ervaring. Het vergt een flinke dosis geduld, flexibiliteit, maar bovenal empathie. Het is net zo belangrijk om te onthouden dat het hoofddoel is om kinderen plezier te laten beleven aan het spel, om hen te laten genieten en integreren in een team, ruim voordat ze experts worden in complexe regels en strategieën.

Deze rol, vaak onderschat, net zoals die van afgevaardigde en scheidsrechter, is essentieel voor elk team. Backstick wil graag een pluim geven aan al die ouders die zich inzetten voor het welzijn van het hockey.